Sól stała się w mowie potocznej i w poezji podstawą wielu porównań, metafor i porzekadeł od najdawniejszych czasów. W dawnej Polsce pożądanych i szanowanych gości witano tradycyjnie "chlebem i solą".
"Przymierze soli" w staropolszczyźnie uważane było za niezłomne, ponieważ sól od starożytności była symbolem niezniszczalności, jako że sama się nie psuje i konserwuje, chroni inne ciała od zepsucia. Powiedzenie "Zjesz beczkę soli, zanim poznasz do woli" lub "zjeść z kimś beczkę soli" były określeniami niezbadanej i nieprzewidywalnej natury ludzkiej, "przesolił" mówiono o kimś, kto wykazał nadmierną, przesadną gorliwość, a "słona cena" - to nadmierne, wygórowane określenie wartości. Sole trzeźwiące były w XVIII i XIX wieku popularnym środkiem stosowanym przy omdleniach i zasłabnięciach, uznawanym za medykament przynależny zwłaszcza dobrze urodzonym damom, a w skład tychże soli wchodziły amoniak, lawenda i inne substancje aromatyczne.
Sól ze względu na swój skład chemiczny spełnia bardzo ważną rolę w organizmie człowieka :
- jest ważnym źródłem sodu i chloru, które są istotnymi składnikami tkanek i płynów ustrojowych człowieka,
- sód ma wpływ na prawidłową gospodarkę wodną organizmu, reguluje ciśnienie osmotyczne,
- sód jest niezastąpiony do funkcjonowania organizmu ludzkiego-bez sodu woda przez nas wypijana nie mogłaby wchłaniać się do komórek,
- pełni znaczącą rolę w regulowaniu gospodarki wodnej i kwasowo-zasadowej ludzkiego organizmu,
- jest potrzebny do utrzymywania właściwej objętości i ciśnienia krwi, reguluje transport aminokwasów, cukrów i wielu innych witamin w tkankach ludzkich,
- chlor, z którego w żołądku powstaje kwas solny HCl potrzebny jest m.in. do trawienia,
- sól w organizmie człowieka umożliwia tzw. bioelektryczność międzykomórkową,
- sól w swojej krystalicznej formie stanowi energetyczny stabilizator każdej komórki